‘तुझा हात हातात दे, माझा हात हातात घे...मनाच्या रेशीमगाठी झरझरत अथांग समुद्राकडे एकच दान मागूया, जुळलेल्या रेशीमगाठींना सुटू देऊ नकोस, तुझ्याएवढं अथांग होता नाही आलं तरी चालेल, पण तुझ्याएवढा जिवंतपणा नात्यात कायम राहू दे...’ जगभरातील समुद्रकिनाऱ्यांवर प्रेमाच्या आणाभाका घेतल्या जात असतील...प्रेमाचा अमृतानुभव साजरा करण्याचा आजचा दिवस आहे ना..!
पुरे झाले चंद्र-सुर्य , पुरे झाल्या तारा
पुरे झाले नदी नाले, पुरे झाला वारा
मोरासारखा छाती काढून उभा राहा
जाळासारखा नजरेत नजर बांधून पाहा
सांग तिला . . .
तुझ्या मिठीत स्वर्ग आहे सारा
कोण-कुठला सातासमुद्रापार होऊन गेलेल्या संत व्हॅलेंटाईनचा बोलबाला आज जगभरातील कानाकोपऱ्यांत होतोय...आभाळाएवढं प्रेम एकमेकांना देण्याची वचन दिली-घेतली जातायत...
प्रेम कर भिल्लासारखं
बाणावरती खोचलेलं
मातीमध्ये उगवून सुध्धा
मेघापर्यंत पोहोचलेलं
मेघापर्यंत पोहोचलेल्या प्रेमाचं प्रतीक म्हणून जगभरातील तरुणांची मनगटं वेगवेगळ्या बँड्सनी बांधली जातायत...कुणी गुलाबाचं फूल तर कुणी ग्रीटिंग कार्ड्सची देवाणघेवाण करतंय...
इतक्या दिवस नजरेचीच लपाछपी खेळणाऱ्यांच्या नजरेत भीतीमिश्रित धीटपणा आलाय, रात्रभरच्या जागरणानं तरवटलेल्या डोळ्यांत एक अनामिक हूरहूर, तिला आज बोलायचंच...हातात घेतलेल्या फुलांचा अत्तरी दरवळ होकाराची आशा जागवतोय तर फुलासोबतच येणाऱ्या काट्यांची बोच नकार मिळेल अशा
विचारांची वेदना देतोय...काहीही होवो, होकार दिला तर ठिकच, पण नकार आला तर...तर किमान मनातली भावना बोलून दाखवल्याचं समाधान...हे इवलंसं समाधान आयुष्यभर पुरेल...भावनांचा कल्लोळ मनामनात दाटतोय...’चल यार, जो होगा देखा जाएगा’ म्हणत प्रपोज केले जातायत...
सण साजरे करायला निमित्त शोधणाऱ्यांना व्हॅलेंटाईन डेची पर्वणीच...हॉटेलात डेटिंग, जोडून आलेल्या विकेंडमुळे पिकनिकचे प्लॅन, भेटवस्तू देण्यासाठी दुकानांत गर्दी, प्रेमाच्या व्यक्तीला भेटण्यासाठी तारांबळ...कित्येक वर्षांपासून साथ देणारी बायको, तिला काय बरं द्यावं?
अगदीच काही नाही जमलं तर एखादं छोटेखानी पत्र तर देऊ...रापलेल्या चेहऱ्यावर आनंदीचा लकेर तर उमटवू...वर्षभरात कामाच्या धबडग्याने एकमेकांना नीट पाहिलंही नाही, उसंतही मिळाली नाही, आज जरा निवांत होऊ, एकमेकांच्या जगात पुन्हा एकदा शिरू...बोलायच्या राहिलेल्या गोष्टी बोलून टाकू...मनाचं आभाळ मोकळं करू...आयुष्यभराचं संचित साठवण्यासाठी रितं करू...
आपण प्रेम करत असलेल्या अन् आपल्यावर प्रेम करत असलेल्या प्रत्येक व्यक्तीला आज आठवूया, ओसंडून सांडेपर्यंत साठवूया
शब्दांच्या या धुक्यामधे अडकू नकोस
बुरूजावरती झेंड्यासारखा फडकू नकोस
उधळून दे तुफ़ान सारं मनामधे साचलेलं
प्रेम कर भिल्लासा्रखं बाणावरती खोचलेलं
पुरे झाले चंद्र-सुर्य , पुरे झाल्या तारा
पुरे झाले नदी नाले, पुरे झाला वारा
मोरासारखा छाती काढून उभा राहा
जाळासारखा नजरेत नजर बांधून पाहा
सांग तिला . . .
तुझ्या मिठीत स्वर्ग आहे सारा
कोण-कुठला सातासमुद्रापार होऊन गेलेल्या संत व्हॅलेंटाईनचा बोलबाला आज जगभरातील कानाकोपऱ्यांत होतोय...आभाळाएवढं प्रेम एकमेकांना देण्याची वचन दिली-घेतली जातायत...
प्रेम कर भिल्लासारखं
बाणावरती खोचलेलं
मातीमध्ये उगवून सुध्धा
मेघापर्यंत पोहोचलेलं
मेघापर्यंत पोहोचलेल्या प्रेमाचं प्रतीक म्हणून जगभरातील तरुणांची मनगटं वेगवेगळ्या बँड्सनी बांधली जातायत...कुणी गुलाबाचं फूल तर कुणी ग्रीटिंग कार्ड्सची देवाणघेवाण करतंय...
इतक्या दिवस नजरेचीच लपाछपी खेळणाऱ्यांच्या नजरेत भीतीमिश्रित धीटपणा आलाय, रात्रभरच्या जागरणानं तरवटलेल्या डोळ्यांत एक अनामिक हूरहूर, तिला आज बोलायचंच...हातात घेतलेल्या फुलांचा अत्तरी दरवळ होकाराची आशा जागवतोय तर फुलासोबतच येणाऱ्या काट्यांची बोच नकार मिळेल अशा विचारांची वेदना देतोय...काहीही होवो, होकार दिला तर ठिकच, पण नकार आला तर...तर किमान मनातली भावना बोलून दाखवल्याचं समाधान...हे इवलंसं समाधान आयुष्यभर पुरेल...भावनांचा कल्लोळ मनामनात दाटतोय...’चल यार, जो होगा देखा जाएगा’ म्हणत प्रपोज केले जातायत...
सण साजरे करायला निमित्त शोधणाऱ्यांना व्हॅलेंटाईन डेची पर्वणीच...हॉटेलात डेटिंग, जोडून आलेल्या विकेंडमुळे पिकनिकचे प्लॅन, भेटवस्तू देण्यासाठी दुकानांत गर्दी, प्रेमाच्या व्यक्तीला भेटण्यासाठी तारांबळ...कित्येक वर्षांपासून साथ देणारी बायको, तिला काय बरं द्यावं?
अगदीच काही नाही जमलं तर एखादं छोटेखानी पत्र तर देऊ...रापलेल्या चेहऱ्यावर आनंदीचा लकेर तर उमटवू...वर्षभरात कामाच्या धबडग्याने एकमेकांना नीट पाहिलंही नाही, उसंतही मिळाली नाही, आज जरा निवांत होऊ, एकमेकांच्या जगात पुन्हा एकदा शिरू...बोलायच्या राहिलेल्या गोष्टी बोलून टाकू...मनाचं आभाळ मोकळं करू...आयुष्यभराचं संचित साठवण्यासाठी रितं करू...
आपण प्रेम करत असलेल्या अन् आपल्यावर प्रेम करत असलेल्या प्रत्येक व्यक्तीला आज आठवूया, ओसंडून सांडेपर्यंत साठवूया
शब्दांच्या या धुक्यामधे अडकू नकोस
बुरूजावरती झेंड्यासारखा फडकू नकोस
उधळून दे तुफ़ान सारं मनामधे साचलेलं
प्रेम कर भिल्लासा्रखं बाणावरती खोचलेलं
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा